Een geschenk van God...

Vandaag is Nathan opgedragen aan God. De dienst vond plaats in de Jona gemeente in Ede. Het was een feest voor ons om hier als ( groot)ouders bij aanwezig te zijn.
Helemaal te gek werd het toen ik naast mij opeens hoorde: "de geschiedenis gaat gewoon door hè tante Ineke?" Toen ik omkeek herkende ik in eerste instantie de jonge vrouw niet die mij aansprak. Geen wonder het was 27 jaar geleden dat ik haar voor het laatst had gezien. Zij en haar tweelingbroer waren toen kleuters. Het was Nathalie van Wijhe, dochter van onze toenmalige jeugdleider Henk en zijn vrouw Hilje. Haar broer David bleek er ook te zijn. Beiden zijn lid van de Jona gemeente. Geweldig verleden en heden op zo'n manier bij elkaar komen. Deze dag was er een met een gouden randje, een echt cadeau.

Logeren bij oma is......

...een pyamapicknick houden....

...jam koken en samen de lepel aflikken....


...een knikkerbaan bouwen....

...een ijsje eten bij Toscane...

De leeftijd van de zeer sterken....

In die categorie kun je mijn vader wel plaatsen: vandaag is hij 82 geworden. En hoe kun je zijn verjaardag beter vieren dan op die dag een wandeling te maken in één van zijn favoriete natuurgebieden?
Harrie en ik zijn dus voordat we aanschoven voor thee met gebak naar Doosjen bij Wanneperveen geweest en hebben daar de 4 km wandeling gelopen. Het weer was lekker en de wolkenluchten boeiend. See for yourself...





De veenlandschappen in de Wieden zijn geweldig, vooral als het weer wat wisselvallig is en de luchten grillig. Terecht dat er plannen zijn om dit samen te trekken met de Weerribben tot één Nationaal Park.

Maar niet alleen het landschap, ook de planten en dieren die hier leven zijn het bekijken meer dan waard:

vakantie-impressies[5]

De eerste echte dagwandeling gaat naar een waterval aan het eind van het dal van de Mostnica. Bij de parkeerplaats vinden we niet direct het wandelpad en volgen dus de halfverharde, bredere weg naar boven maar. Dat blijkt achteraf maar goed ook, want de route aan de andere kant kent zoveel mooie plekjes dat we door het vele fotograferen misschien niet eens bij ons doel waren aangekomen.

De Mostnica stroomt soms door smalle diepe kloven zo'n 20 meter beneden het pad....



...dan weer kun je op de grillig uitgeslepen rotsen dicht bij het water komen. Via verschillende watervalletjes en stroomversnellingen baant de rivier zich een weg door de rotsen.

Lang blijven we aan de oevers van al dit moois genieten tot een donkere lucht en dreigend gerommel in de verte ons terug naar de auto drijven. Net op tijd zijn we terug op de camping. Als we aankomen om half 6 begint het te regenen en te onweren. Het onweert aan een stuk door tot de volgende ochtend vroeg en de regen blijft gieten tot de middag van de volgende dag. Slapen als je het gevoel hebt in een drumstel te liggen lukt niet zo die nacht.

Abraham op de loop.

Vandaag heeft Abraham in zijn gloednieuwe shirt de eerste kilometers weer afgelegd.

Vakantie-impressies[4]

Na 2 dagen Salzburg en geen duidelijkheid over de oorzaak van de problemen met de auto hebben we het besluit genomen toch door te reizen naar Slovenië en daar op de eerste camping bij Bohinska Bistrica te blijven.
We wisten ons beschermd door de Here God en door het gebed van onze mede gemeenteleden van Rafaelgemeente Sion in Meppel.
Het was warm, het was druk op de weg en we hebben ruime tijd in de file gestaan voor de Tauerntunnel en later bij wegwerkzaamheden. De motor is geen enkele keer afgeslagen en de auto is na onze pauzes elke keer weer gestart.
Na toch wel een spannende reisdag kwamen we aan op camping Danica. Daar kregen we een heerlijk plekje in de schaduw van een paar bomen. Langzamerhand kregen we een beetje een vakantiegevoel.

Uitzicht vanonder de luifel van onze caravan. Bij het sanitair gebouw wordt op ludieke wijze duidelijk gemaakt wat de dames kant en wat de heren kant is.

Bohinska Bistrica ligt aan de rivier de Savic en 5 km van het meer van Bohinj, groter, iets minder bekend, maar minstens zo mooi als het meer van Bled.


Het dal van de Savic is heuvelachtig. Dorpjes en weiden liggen verspreid tegen de heuvels aan. Achter de eerste heuvels strekken zich de bergen uit. Deze hebben een hoogte tot zo'n 1700 meter. In het Nationaal Park Triglav, ten noorden van het meer van Bohinj zijn de toppen hoger: de hoogste is ruim 2800 meter hoog.
Slovenië kent een heel eigen manier van hooi laten drogen: op zng. harpen die met een dakje van pannen beschermd worden tegen de regen. Vaak is zo'n droogrek gecombineerd met een schuur, waarin landbouwgereedschap en machines opgeborgen worden.