De bloemetjes buiten zetten

Bijna iedereen die dit leest zal diect denken aan feest vieren. Daar is ook alle reden toe vandaag. Het is bevrijdingsdag en we vieren dat wij in Nederland al 61 jaar geen oorlog meer kennen. De groep mensen die nog herinneringen hebben aan hoe onvrijheid voelt, wordt steeds kleiner. Ik moet het hebben van de verhalen die mijn ouders vertellen, mijn kinderen staan er nog weer verder vanaf.
Voor mijzelf heeft vrijheid vooral te maken met zijn wie je bent en dat ook kunnen en mogen uiten. Niet egoistisch: ik alle ruimte en jij dus niet; nee vrijheid heeft ook te maken met grenzen mogen aangeven. Tot zover en niet verder, dit past bij mij, dit niet meer. Ik mag het van harte oneens zijn met jou; in liefde! Met liefde, onvoorwaardelijke liefde, doorbreek ik de macht die het kwaad heeft. Liefde zoekt zichzelf niet, maar die ander. Liefde is niet afgunstig, maar gunt de ander zijn bezit, geloof, geluk. Liefde kwetst niemands gevoel, maar verdraagt juist de zwakheden van de ander ( en van mijzelf, want ik ben niet beter dan jij; 1 corinthiers 13 en Filippenzen 2 : 3 en 4).
Voor mijzelf bid ik elke dag om fijngevoeligheid om die liefde te kunnen laten zien in mijn houding naar anderen toe. En ik weet dat die wereld waar ik zo naar verlang er eens zal komen: God, de schepper van hemel en aarde, belooft een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, waar geen onrecht meer zal bestaan en waar vrede zal heersen, omdat Hij er heerst. En Hij is liefde, vrede en gerechtigheid. Wie er mogen wonen? Iedereen die Hem aanvaart als koning over zijn of haar leven. Zij worden Zijn kinderen en burgers van Zijn koninkrijk.(Openbaringen 21 en 22).
Dit is waar ik aan denk als ik nadenk over vrijheid, vrij zijn.
Ik ben niet naar een bevrijdingsfestival geweest, maar ben heerlijk bezig geweest in de tuin. Het is echt lente en de tuin moest weer op orde gebracht worden: al het dode eruit, alle onkruid met wortel en al er uit trekken. Dan krijgen de bloemen ruimte om te groeien, te bloeien en vrucht te dragen. Precies zoals in ons leven. Wat de winter niet overleefd heeft wordt weer aangevuld; dat zijn die bloemetjes die ik buiten heb gezet. En nu komt het genieten, maar ook het onderhouden; anders is het onkruid zo weer terug en komt het mooie, kleurige in de verdrukking. En dat is nooit de bedoeling!