zondag, april 02, 2006

Hoe sterk is de eenzame fietser.......


.....die kromgebogen over zijn stuur tegen de wind, zichzelf een weg baant.
Die weg lag er natuurlijk al ( hebben de troepen van Napoleon destijds voor gezorgd, zegt men) en eenzaam gaat niet helemaal op ( we waren met zijn 2-en). Maar toch, ik had wel het gevoel dat ik sterk was: pal tegen de wind in, in een niet al te laag verzet, zonder problemen Zwartsluis gehaald( en weer terug naar huis ook, maar dat was een makkie natuurlijk)

Of het de moeite waard was? Absoluut! Want Hollandser dan dit kon het landschap eigenlijk niet: blauwe lucht, witte wattenwolken, buigend blond riet en overstroomde oeverlanden. Prachtige uitzichten over de Oude Stroom, het Meppeler Diep, Dingstede (niet de school, maar de streek waar de school naar genoemd is) Dan hoort die wind er gewoon bij en wanneer je dan even stilstaat en de wind niet langer in je oren buldert, hoor je Grutto en Kieviet hun voorjaarsroep uitjubelen.

Dit is wat we onze kinderen moeten nalaten. Dus anders dan Boudewijn de Groot zong "is er alle reden te gaan fietsen met het kind" Doen! Dan voeden we ze op tot rentmeesters, zoals bedoeld.

2 Comments:

Blogger Barts Weblog said...

Inderdaad een paar prachtige foto's!! Fietst Harrie ondertussen door of kan ie juist weer bijkomen? Tjonge mij lijkt de terugreis het leukst ;)

8:07 p.m.  
Blogger Ineke said...

Hoezo bijkomen? Hij stopt en fotografeert meestal dapper mee. Moet ook wel anders kan ik ( er)niet meer bijkomen. En wat leuker is? Wie zichzelf overwint..... Daar heeft het ook wel wat mee te maken ( voor mij tenminste)

8:48 p.m.  

Een reactie posten

<< Home