Het leek zo'n goed idee: eens een keer de auto thuis laten en ons lekker door de NS laten vervoeren. Geen parkeergezeur, kopje koffie bij de hand en het landschap lekker aan je voorbij laten trekken. En dat dan 1e klas, met z'n tweeën voor €35; Lentetour noemen ze dat. Nou een toer zou het worden: de planner liet ons via Zwolle, naar Deventer gaan, vandaar naar Utrecht, om daar in de trein naar Den Bosch te stappen. Waar voor je geld, dat wel, maar om 2 uur en 3 kwartier enkele reis te besteden was ons een beetje te gek. In één weekend zowel de treinen tussen Zwolle en Amersfoort, als die tussen Nijmegen en Den Bosch niet laten rijden brengt zulke ongein met zich mee. Of is dit NS-1 april-lol? Ik vind het een un-practical joke.
De koffie dus maar bij een AC-restaurant genuttigd en dat landschap gaat ook wel aan een auto voorbij, ontdekten we ( voor zover dat door de regen te zien was, trouwens).
Den Bosch, of zoals het nu weer officieel heet 's-Hertogenbosch (na de franse revolutie heeft het een tijdlang officieel Den Bosch geheten; alles wat aan adel en de daarmee gepaard gaande ongelijkheid herinnerde werd weggedaan) is de hoofdstad van onze provincie Noord-Brabant.
Aanleiding tot dit bezoek was een foldertje in het blad
Grasduinen waarin een
3-tal fototentoonstellingen werd aangekondigd: Hollands zicht ( zoals wij ons land zien en ons nederlanderschap beleven), De dans van de Noorse stern, van
Han Meeuwsen ( een audio-visuele presentatie over Skandinavie, Schotland en Ijsland; ontroerend mooi!!!) en De mooiste mensen van de wereld ( portretten van mensen die zichzelf als mooi beschouwen ( uiterlijk of innerlijk) en hun leefomgeving) Deze tentoonstellingen waren te bewonderen in het
Noord-Brabantsmuseum. Daar kun je tegelijkertijd je kenneis van de vaderlandse geschiedenis, en dan vooral van de 80-jarige oorlog, opfrissen. De slag om 's-Hertogenbosch speelde daar een belangrijke rol in.
Na de tentoonstellingen hebben we de
Sint Jan bekeken, een van de weinige echte kathedralen die Nederland rijk is. Indrukwekkend groot, ingeklemd door de drukke, levendige binnenstad en beroemd om de gebrandschilderde ramen. Als protestant weet ik niet altijd goed raad met alle pracht en praal die je in dergelijke kerken ziet. Toch is de oorspronkelijke gedachte vanwaaruit de gotisch kathedralen ontstaan zijn het verheerlijken van God: niets is voor Hem te groot. De hoogte van het kerkgebouw geeft de ontzagwekkendheid van God weer. Wie daar iets over wil lezen, is de roman " de Kathedraal" van Ken Follet een aanrader.
Hoe betrekkelijk alles oms ook is wordt geïllustreerd door een foto die ik maakte van een typisch Katholieke winkel. Hier worden kaarsen, heiligenbeelden etc. verkocht. De etalage staat er stampvol mee, maar het meeste publiek loopt, in beslag genomen door hun dagelijkse bezigheden, aan deze geloofszaken voorbij: duidelijk te zien in de weerspiegeling in de etalageruit.
Al dat geslenter maakt hongerig en een bezoek aan 's-Hertogenbosch is natuurlijk niet compleet zonder
Bossche Bol( mega slagroomsoes met chocola bedekt). Dus in een etablischement aan de markt deze lekkernij genoten, samen met een kopje thee.
Hierdoor gesterkt de stad verder verkend. Bijzonder is de
Binnendieze, een soort van grachtje waar de aanliggende huizen overheen zijn gebouwd. Dit zorgt voor bijzondere doorkijkjes. Dagelijks worden hier rondvaarten over gehouden. Voor ons zat dat er helaas niet in: alle tochten voor vandaag waren al uitverkocht.De Dieze dus maar te voet gevolgd en de doorkijkjes vanaf een steiger bewonderd.
Het weer tijdens de terugweg was een stuk beter dan 'smorgens: zonnetje, blauwe lucht en prachtige witte stapelwolken. Echt "Hollands zicht" dus, naar Meppel toe. Onbetaalbaar!
