Abraham!!!

Eindelijk was het dan zover. Allemaal hadden we er naar toe geleefd (Harrie waarschijnlijk het minst), snode plannen gesmeed, kadootjes bedacht en voorpret gehad.
We schrijven zaterdag 25 augustus: we vieren Harrie's 50ste verjaardag alvast met kinderen en kleinkinderen, ouders en broers en zussen. Alvast, want de eigenlijke ontmoeting met de oude man is 's maandags.
Traditiegetrouw wordt de voortuin 's nachts opgesierd met een replica van Harrie in zijn werk tenue.

Er was een echte Abraham taart besteld, die onder het toeziend oog van beide kleindochters aangesneden wordt.

Natuurlijk zijn alle kinderen en kleinkinderen present.



En ook de verdere familie komt de feestvreugde verhogen. Men laat zich de barbecue goed smaken.


Natuurlijk wordt Harrie flink in het zonnetje gezet: een lied, in gezongen op zijn nieuwe mp3-speler, een speciaal voor de gelegenheid ontworpen hardloop t-shirt, een boekje met anekdotes en met zorg en liefde uitgezochte kadoo's.


Opa's, oma's en kleinkinderenvan verschillende generaties hebben veel plezier met elkaar. Ze zeggen wel eens "hoe ouder hoe gekker.." Nou ik weet het zo net nog niet.



Maar het klapstuk van de middag is toch wel het "grote vaat doekjes gevecht" ( tenminste voor de kinderen; de reden moet je hun bij gelegenheid maar eens vragen)